سفارش تبلیغ
صبا ویژن

آموزش

  تکنولوزی رسانه های ارتباطی ...

 

 برخی از شبکه های مشهور تلویزیونی جهان، چند سالی است به فکر این موضوع افتاده اند که محدودیت زمان و مکان را برای بینندگان خود حذف کنند. حال فرق نمی کند این برنامه ها می تواند شامل فیلم های سینمایی باشد یا سریال های تلویزیونی، مسابقات ورزشی یا حتی اخبار. مدیران این شبکه های خبری به دنبال استفاده از ابزار دیجیتال و فناوری های نوین برای ارائه خدمات متنوع به مخاطبان خود هستند تا بدون محدودیت زمانی و مکانی قادر باشند به اطلاعات و خدمات مورد نظر خود دست یابند.
    
    این تنها تغییر در روش پخش برنامه است. برای عملی شدن دیگر تغییرات عمده و هیجان انگیزی که در زمینه تولید و پخش برنامه های تلویزیونی و امکانات وسیع انتخاب برای مشتریان در راه است، باید منتظر آینده نه چندان دور بود.
    
    تلویزیون که بیش از 50 سال پیش اختراع و عرضه شد به عنوان یک وسیله کارآمد و گاه ضروری مورد توجه بوده است. به واسطه این تکنولوژی صنایع و تولیدات زیادی رشد و گسترش یافته اند و سرمایه زیادی در این بخش در جریان است. هم اکنون نزدیک به یک میلیارد گیرنده تلویزیونی در سراسر دنیا وجود دارد و تعداد کانال های ارائه دهنده برنامه های تلویزیونی بالغ بر چند صد کانال است. این صنعت عظیم به یک حالت متعادل و یکنواخت رسیده است. پیدایش و استفاده از روش های دیجیتال در کاربردهای مختلف و دستاوردهایی که این روش ها به همراه دارند از یک سو و نیاز و ترغیب برای جایگزین کردن استانداردهای کهنسال تلویزیون از سوی دیگر خبر از یک تحول بزرگ در تکنولوژی تلویزیون می دهد. تلویزیون های دیجیتال نسل جدید رسانه تصویری هستند که سیگنال های حامل اطلاعات در آنها اساساً به صورت رقمی و دیجیتال است. رشد روزافزون علوم و تکنولوژی در شاخه های مختلف و نیز پیشنهاداتی که برای همراه شدن رسانه های تصویری با این پیشرفت ها مطرح می شود، تلویزیون دیجیتال را هر چه بیشتر به واقعیت نزدیک می کند. باید مقدمات مختلفی فراهم و موانع زیادی حذف شوند تا این تحول جامه عمل به خود بپوشد.
    
    پخش برنامه های تلویزیونی به صورت دیجیتالی، شروعی است برای فناوری تلویزیون های همراه. همان طور که هم اکنون در هر اتومبیلی می توان به سادگی به رادیو گوش داد، به زودی باید انتظار تلویزیون را در هر اتومبیلی داشته باشیم. کارخانجات اتومبیل سازی مرسدس بنز (دایملر کرایسلر) و بی ام و مدت ها است با این طرح مشغول هستند البته با در نظر گرفتن این نکته که به محض حرکت اتومبیل، مانیتور تلویزیون جلوی راننده خاموش می شود ولی سرنشینان صندلی عقب می توانند همچنان برنامه تلویزیونی خود را حین حرکت هم پیگیری کنند.
    
    دیجیتال در برابر آنالوگ
    
    همه ما با تلویزیون آشنا هستیم. تلویزیونی که اغلب ما در منزل داریم یک دستگاه آنالوگ است. سیستم های تلویزیون آنالوگ سابقه طولانی در کشورهای پیشرفته دارد. استاندارد وضع شده روی این سیستم ها در مدت زمان زیادی بدون تغییر مانده است. تنها در مواردی پیشرفت هایی، آن هم به صورت سازگار با روش های قدیمی انجام پذیرفته است. به عنوان مثال پس از رایج شدن تلویزیون های رنگی هنوز سیگنال های تلویزیونی توسط گیرنده های سیاه و سفید قابل نمایش اند.
    
    تصاویری که از طریق هوا یا کابل به این دستگاه منتقل می شوند، به صورت سیگنال های آنالوگ فرستاده و دریافت می شوند. سیگنال های آنالوگ از امواجی تشکیل می شوند که پیوسته در حال تغییرند. به بیان دیگر، در هر لحظه از زمان مقدار سیگنال می تواند بین مقادیر ماکزیمم و مینیمم مجاز باشد. در مقابل سیگنال های دیجیتال به صورت نقاط دقیقی که در فواصل زمانی معین روی منحنی انتخاب شده اند منتقل می شوند.
    
    با توجه به تغییرات و پیشرفت سریع تکنولوژی در زمینه های مختلف و با به وجود آمدن نیازهای جدید نظیر کنفرانس ویدئویی و رسانه های چندمحیطه و نیز اشباع تدریجی بازار و فعالیت های وابسته به رسانه های تصویری، به نظر می رسد تکنولوژی رایج تلویزیونی احتیاج به یک نوگرایی و تغییر بنیادی دارد. تلویزیون رقمی یا دیجیتال یک تحول در زمینه تکنولوژی تصویر خواهد بود. در این روش جدید انتقال و نمایش تصاویر، اطلاعات همواره به صورت رقمی ذخیره یا پردازش می شوند.
    
    از طرفی دیگر یک رابطه دوسویه بین بیننده و تلویزیون برقرار است و امکان انتخاب نمایش دلخواه تصویر از سوی بیننده وجود دارد. ضمناً به تصاویر می توان حجم داد یا آنها را سه بعدی دید.
    
    این تلویزیون ها و این سیستم دریافت برنامه ها، به ظاهر مانند تلویزیون های قبلی و قدیمی 50 سال پیش هستند که آنتنی بر پشت بام داشتند ولی در اصل با آنها تفاوت اساسی دارند، از جمله:
    
    - تصویر باکیفیت ایده آل
    
    - صدای ایده آل مانند سی دی همراه با امکان پخش استریو با پنج کانال شبیه Dolby AC3
    
    - امکان استفاده از بخش های خدماتی و کاربردی مختلف مانند اینترنت و پست الکترونیکی
    
    - امکان پخش برنامه های خدماتی همراه و همزمان با یک برنامه تلویزیونی مانند5 EPG
    
    - پخش برنامه ها با قدرت کمتر در مقایسه با سیستم پخش آنالوگ، در نتیجه مصرف برق کمتر برای مراکز فرستنده برنامه های تلویزیونی
    
    - و بسیاری امکانات دیگر.
    
    تلویزیون های دیجیتالی درغرب
    
    بریتانیا با 70 درصد استفاده کننده تلویزیون های دیجیتال، در این زمینه از دیگر کشورهای جهان پیشی گرفته است. بر اساس مطالعات آف کام، موسسه ناظر بر اجرای مقررات تلویزیونی بریتانیا، تا پایان سال 2005 ، 17 میلیون و 500 هزار خانه کانال های تلویزیونی دیجیتال دریافت کرده اند که پیش بینی می شود این رقم تا پایان سال جاری (2006) از 70 درصد خواهد گذشت.
    
    ایالات متحده امریکا با 55 درصد در ردیف دوم قرار دارد اما هیچ یک از کشورهای اروپایی از میزان 50 درصد نگذشته اند. در بریتانیا حدود 10 میلیون و 500 هزار دستگاه «فری ویو» که امکان دریافت کانال های تلویزیونی دیجیتال را از طریق آنتن های هوایی فراهم می کند، فروخته شده است. در همین حال برای نخستین بار میزان خانه های مشترک شبکه ماهواره یی «اسکای» از خانه هایی که به طور آنالوگ و به وسیله آنتن های هوایی، کانال های تلویزیونی را دریافت می کنند بیشتر شده است.
    
    «آف کام» می گوید تا پایان سال 2005 هفت میلیون و 700 هزار خانه مشترک «اسکای» شده اند. این رقم 600 هزار بیش از خانه هایی است که به صورت آنالوگ تلویزیون تماشا می کنند. هفت خانه از 10 خانه یی که تلویزیون دیجیتال تماشا می کنند به وسیله آنتن این کانال ها را دریافت می کنند. هزینه خرید دستگاه های «فری ویو» از سال 2003 رو به کاهش گذاشته و به 41 پوند در سال 2005 رسیده است.
    
    در سه ماه آخر سال 2005 بیش از یک میلیون و صد هزار خانه به دریافت کننده های دیجیتال مجهز شده اند که بیش از هر دوره دیگری بوده است. در مجموع دو میلیون و 700 هزار خانه در سال 2005 به تجهیزات دریافت کانال های تلویزیونی دیجیتال مجهز شده اند که بیشترین رقم سالانه در این زمینه است. در گزارش «آف کام» پیش بینی شده تا پایان سال 2010 حدود 95 درصد خانه های بریتانیا به یکی از امکانات دریافت تلویزیون های دیجیتال مجهز خواهند شد. به گفته وزیر فرهنگ بریتانیا دستیابی به سطح 70 درصد «تحولی چشمگیر» به حساب می آید.
    
    دولت بریتانیا در راستای اجرای پروژه تلویزیون دیجیتالی در سطح این کشور، مرکزی را به اسم SWRTCHCO راه اندازی کرده است. این مرکز با ادعای اینکه پروژه خدمات تلویزیونی دیجیتال خانه های بریتانیایی را متحول خواهد کرد یکی از بخش های کلیدی وظایف خود را اطلاع رسانی عمومی در مورد این پدیده جدید معرفی کرده است.
    
    دولت بریتانیا طبق برنامه درصدد است در سال 2008 انتقال به تلویزیون دیجیتال را آغاز کند و در سال 2012 کاملاً سیگنال های تلویزیون آنالوگ را خاموش کند. در حال حاضر روند به کارگیری دستاوردهای دیجیتالی در بریتانیا موفقیت آمیز ارزیابی شده و طبق آمار60 درصد بریتانیایی ها حداقل یک گیرنده دیجیتالی در خانه های خود دارند.
    
    همچنین بنا به دستور کنگره امریکا که اواسط سال 2004 ابلاغ شد، تمامی شبکه های سراسری و آزاد امریکا - که بدون پرداخت آبونمان و روی آنتن های معمولی قابل دریافت هستند- موظفند تا پایان سال 2007 تمامی برنامه های خود را با استفاده از سیستم دیجیتال پخش کنند و برنامه های آنالوگ خود را از فوریه 2009 رسماً تعطیل کنند.
    
    در آلمان در سال 1998 تصمیم به راه اندازی پروژه پخش برنامه های رادیو و تلویزیونی به صورت دیجیتالی گرفته شد. اجرای این طرح برعهده اداره مخابرات آلمان (دویچه تلکام) است که قرار است تا سال 2010 در سراسر آلمان تمامی پخش رادیو و تلویزیونی را به پخش دیجیتالی تغییر دهد و از آن به بعد تمامی مراکز پخش آنالوگ (سیستم های پخش قبلی) تعطیل خواهند شد.
    
    از چند سال پیش در برلین برای اولین بار پخش دیجیتالی برنامه های تلویزیونی به صورت DVB-T با هشت برنامه تلویزیونی روی دو کانال با موفقیت شروع به کار کرد و تاکنون این برنامه ها به بیش از 26 برنامه تلویزیونی گسترش یافته اند.
    
    سال 2003، سال پخش آخرین برنامه تلویزیونی به صورت آنالوگ در برلین بود. بنابراین برلین، اولین شهری در جهان بود که به طور کلی سیستم پخش تلویزیونی خود را از آنالوگ به دیجیتال تغییر داد.
    
    هم اکنون در بسیاری از مناطق پرجمعیت آلمان کار پخش برنامه های تلویزیونی به صورتT DVB- در دستور کار است و تا سال 2005 تمامی شهرهای بزرگ آلمان را می پوشاند. در مناطقی که هنوز سیگنال های DVB-T را نمی توانند دریافت کنند، پخش برنامه ها همچنان تا سال 2010 به صورت آنالوگ ادامه می یابد.
    
    نحوه تولید برنامه های تلویزیون های دیجیتال
    
    تولید دیجیتالی برنامه های تلویزیونی جدید از آنجا آغاز می شود که به وسیله یک دوربین فیلمبرداری دیجیتالی، صحنه ها فیلمبرداری می شوند که به معنای آن است که صدا و تصویر هرکدام به صورت دیجیتال (رقمی - صفر و یک) ضبط می شوند و به همین ترتیب در ادامه خود، از مرکز فرستنده تلویزیونی صدا و تصویر به صورت دیجیتالی پخش می شوند. از اینجا به بعد فقط تلویزیون هایی قادرند این برنامه ها را دریافت کنند که به گیرنده های دیجیتالی مجهز باشند تا بتوانند صدا و تصویر را همان طور که قبلاً به صورت دیجیتال کدگذاری شده اند، به صورت اولیه شان برگردانند. این عمل به وسیله دستگاهی به نام «دی کدر» انجام می شود.
    
    بیش از ده ها سال است که برنامه های تلویزیونی فقط از طریق آنتن های فرستنده یا کابل های تلویزیونی پخش می شود که نوع امواج ارسالی، تاکنون آنالوگ بوده است. مانند سیستم های پال در اروپا، سکام در ایران و NTSC در امریکا و کانادا که برای همگی تلویزیون های خانگی قابل دریافت و پخش بوده است.
    
    نحوه پخش دیجیتالی برنامه های تلویزیونی
    
    پخش و دریافت دیجیتالی برنامه های تلویزیونی به سه طریق ممکن است: از طریق کابل (DVB-CتCable): بدین صورت که از مراکز فرستنده تلویزیونی به تک تک خانه ها کابل کشی می شود و برنامه ها به صورت سیگنال های دیجیتالی - الکتریکی از طریق کابل های مخصوص انتقال تصویر مستقیم به خانه ها منتقل می شود. برای مراکز شهرها و مناطق پرجمعیت و مناطق مسکونی آپارتمانی که با کابل کشی کمی بتوان همزمان تعداد زیادی خانوار را تحت پوشش قرار داد، و همچنین به علت اینکه در شهرهای بزرگ ساختمان های بلند مانعی جدی برای پخش امواج تلویزیونی هستند، بیشتر از این روش استفاده می شود.
    
    - از طریق ماهواره(:(DVB-S Satellite در این روش ابتدا از مراکز فرستنده تلویزیونی، برنامه ها از طریق کابل به ایستگاه های زمینی ماهواره یی منتقل می شوند و بعد از طریق ماهواره های تلویزیونی که روی مدار زمین در حرکتند، نقاط مشخصی از کره زمین را تحت پوشش قرار می دهند. مصرف کنندگانی که تحت پوشش قرار گرفته اند، می توانند با نصب آنتن های بشقابی، از برنامه های تلویزیونی دیجیتالی استفاده کنند. این روش بیشتر برای مناطق مسکونی پراکنده یا دور از مراکز فرستنده تلویزیونی پیشنهاد می شود.
    
    - از طریق آنتن(:(DVB-T Terrestrial در این شیوه از مراکز فرستنده تلویزیونی، برنامه ها از طریق کابل به آنتن های مختلفی در شهر یا منطقه مورد نظر انتقال می یابد. این آنتن های عظیم مرکزی امواج را در چندین جهت همزمان پخش می کنند تا منطقه مورد نظر را بپوشانند. با توجه به محدود بودن قدرت پخش امواج (برای جلوگیری از خطرات احتمالی تاثیر سوء امواج بر انسان ها) این آنتن ها را باید در فواصل مشخصی تکرار کرد. معمولاً پخش از طریق چندین آنتن به طور همزمان، باعث سایه افتادن روی تصاویر تلویزیونی یا کلاً خراب کردن تصاویر می شود که برای جلوگیری از این مشکل، از تکنیک های بسیار پیچیده یی استفاده شده که فقط در پناه فناوری مدرن دیجیتالی و برنامه های بسیار قوی و پیچیده کامپیوتری میسر شده است. با این روش، با داشتن یک آنتن رومیزی و اتصال آن به STB می توان به راحتی برنامه های تلویزیونی را که به صورت دیجیتالی پخش شده اند، دریافت کرد. و در مناطقی که به طور کامل و قوی تحت پوشش قرار دارند، می توان با یک تلویزیون پرتابل در فضای باز تلویزیون تماشا کرد. تلویزیون حرفه یی باید مخاطب حرفه یی داشته باشد و این دو لازم و ملزوم یکدیگرند. زمان نشستن و دیدن یک تصویر اجباری گذشته است و ریموت کنترل های تلویزیون از شکل ساده پیچیده تر شده اند.
    
    در حال حاضر برخی از شبکه های تلویزیونی، امکاناتی را فراهم آورده اند که بیننده می تواند همزمان به اطلاعات متفاوتی دست یابد و براساس نیاز خود و انتخاب هر مرحله به واسطه دکمه های خاص موجود روی ریموت کنترل آنها را تماشا کند. امکاناتی که شما از طریق این تلویزیون های دیجیتالی که به اختصار به آنها DTV می گویند دسترسی پیدا می کنید بدین شرحند و البته در حال افزایش.
    
    1- دسترسی به اطلاعاتی راجع به شخصیت اصلی فیلم به طور آنلاین
    
    2- دسترسی به تصاویر پشت صحنه و مدل های ساخته شده و انیمیشن سازی ها
    
    3- دسترسی به اطلاعات جانبی محیطی یا خلاصه ابتدایی برنامه در حال پخش، تاریخ ساخت و...
    
    4- امکان تغییر زبان
    
    5- امکان پخش تصاویر از زوایای مختلف دوربین (در پخش کنسرت های موسیقی و مسابقات ورزشی)
    
    6- زمان پخش و مدت برنامه
    
    7- ضبط برنامه دلخواه
    
    8- و همین طور تصاویر تلویزیون های معمولی با امکان زوم.
    
    در این نوع سرویس ها که در برخی از شبکه های تلویزیونی امریکا و انگلستان و... از جمله ABC پخش می شود دیگر نیازی به خط برگشت بین بیننده و برودکستر نیست.
    
  منبع:   حسین امامی